Jeremiah 32

1كلامیكهدر سالدهمصدقیا پادشاه یهودا كهسالهجدهمنبوكدرصّر باشد از جانبخداوند بر ارمیا نازلشد. 2و در آنوقتلشكر پادشاهبابلاورشلیمرا محاصرهكردهبودند و ارمیا نبیدر صحنزندانیكهدر خانهپادشاهیهودا بود محبوسبود.

3زیرا صدقیا پادشاهیهودا او را بهزندانانداخته، گفت: «چرا نبوّتمیكنیو میگوییكهخداوند چنینمیفرماید. اینكمناینشهر را بهدستپادشاهبابلتسلیمخواهمكرد و آنرا تسخیر خواهد نمود. 4و صدقیا پادشاهیهودا از دستكلدانیاننخواهد رستبلكهالبتهبهدستپادشاهبابلتسلیمشده، دهانشبا دهانویتكلّمخواهد نمود و چشمشچشمویرا خواهد دید. 5و خداوند میگوید كهصدقیا را بهبابلخواهد برد و او در آنجا تا حینیكهاز او تفقّد نمایمخواهد ماند. زیرا كهشما با كلدانیانجنگخواهید كرد، اما كامیابنخواهید شد.»

6و ارمیا گفت: «كلامخداوند بر مننازلشده، گفت: 7اینكحَنَمْئیلپسر عمویتو شَلُّومنزد توآمده، خواهد گفتمزرعهمرا كهدر عناتوتاستبرایخود بخر زیرا حقّ انفكاكاز آنتو استكهآنرا بخری.»

8پسحَنَمْئیلپسر عمویمنبر وفقكلامخداوند نزد مندر صحنزندانآمده، مرا گفت: «تمنا اینكهمزرعهمرا كهدر عناتوتدر زمینبنیامیناستبخریزیرا كهحقّ ارثیتو حقّ انفكاكشاز آنتو استپسآنرا برایخود بخر.» آنگاهدانستمكهاینكلاماز جانبخداوند است. 9پسمزرعهایرا كهدر عناتوتبود از حَنَمْئیلپسر عمویخود خریدمو وجهآنرا هفدهمثقالنقرهبرایویوزننمودم. 10و قبالهرا نوشته، مُهر كردمو شاهدانگرفته، نقرهرا در میزانوزننمودم. 11پسقبالههایخرید را همآنرا كهبرحسبشریعتو فریضهمختومبود و همآنرا كهباز بود گرفتم. 12و قبالهخرید را بهباروكبننیریا ابنمَحْسِیا بهحضور پسر عمویخود حَنَمْئیلو بهحضور شهودیكهقبالهخرید را امضا كردهبودند و بهحضور همهیهودیانیكهدر صحنزنداننشستهبودند، سپردم.

13و باروكرا بهحضور ایشانوصیتكرده، گفتم: 14«یهوهصبایوتخدایاسرائیلچنینمیگوید: اینقبالهها یعنیقبالهاینخرید را، همآنرا كهمختوماستو همآنرا كهباز است، بگیر و آنها را در ظرفسفالینبگذار تا روزهایبسیار بماند. 15زیرا یهوهصبایوتخدایاسرائیلچنینمیگوید: دیگربارهخانهها و مزرعهها و تاكستانها در اینزمینخریدهخواهد شد.»

16و بعد از آنكهقبالهخرید را بهباروكبننیریا دادهبودم، نزد خداوند تضرّعنموده، گفتم:

17«آهایخداوند یهوهاینكتو آسمانو زمینرا بهقوّتعظیمو بازویبلند خود آفریدیو چیزیبرایتو مشكلنیست 18كهبههزاراناحسانمینماییو عقوبتگناهپدرانرا بهآغوشپسرانشانبعد از ایشانمیرسانی! خدایعظیمجبّار كهاسمتو یهوهصبایوتمیباشد.

19عظیمالمشورتو قویالعملكهچشمانتبر تمامیراههایبنیآدممفتوحاستتا بههر كسبرحسبراههایشو بر وفقثمرهاعمالشجزا دهی. 20كهآیاتو علاماتدر زمینمصر و در اسرائیلو در میانمردمانتا امروز قرار دادیو از برایخود مثلامروز اسمیپیدا نمودی. 21و قومخود اسرائیلرا بهآیاتو علاماتو بهدستقوی و بازویبلند و هیبتعظیماز زمینمصر بیرونآوردی. 22و اینزمینرا كهبرایپدرانایشانقسمخوردیكهبهایشانبدهیبهایشاندادی. زمینیكهبهشیر و شهد جاریاست. 23و ایشانچونداخلشده، آنرا بهتصرّفآوردند كلامتو را نشنیدند و بهشریعتتو سلوكننمودند و بهآنچهایشانرا امر فرمودیكهبكنند عملننمودند. بنابراینتو تماماینبلا را بهایشانوارد آوردی.

24اینكسنگرها بهشهر رسیدهاستتا آنرا تسخیر نمایند و شهر بهدستكلدانیانیكهبا آنجنگمیكنند بهشمشیر و قحطو وبا تسلیممیشود و آنچهگفتهبودیواقعشدهاستو اینكتو آنرا میبینی. 25و تو ایخداوند یهوهبهمنگفتیكهاینمزرعهرا برایخود بهنقرهبخر و شاهدانبگیر و حالآنكهشهر بهدستكلدانیانتسلیمشدهاست.»

26پسكلامخداوند بهارمیا نازلشده، گفت: 27«اینكمنیهوهخدایتمامیبشر هستم. آیا هیچامر برایمنمشكلمیباشد؟ 28بنابراینخداوند چنینمیگوید: اینكمناینشهر را بهدستكلدانیانو بهدستنبوكدرصّر پادشاهبابلتسلیممیكنمو او آنرا خواهد گرفت. 29و كلدانیانیكهبا اینشهر جنگمیكنند آمده، اینشهر را آتشخواهند زد و آنرا با خانههاییكهبر بامهایآنها برایبعلبخور سوزانیدند و هدایایریختنیبرایخدایانغیر ریختهخشممرا بههیجانآوردند، خواهند سوزانید.

30زیرا كهبنیاسرائیلو بنییهودا از طفولیتخود پیوستهشرارتورزیدند و خداوند میگوید كهبنیاسرائیلبهاعمالدستهایخود خشممرا دایماً بههیجانآوردند.

31زیرا كهاینشهر از روزیكهآنرا بنا كردند تا امروز باعثهیجانخشمو غضبمنبودهاستتا آنرا از حضور خود دور اندازم. 32بهسببتمامشرارتیكهبنیاسرائیلو بنییهودا، ایشانو پادشاهانو سرورانو كاهنانو انبیایایشانو مردانیهودا و ساكناناورشلیمكرده، خشممرا بههیجانآوردهاند. 33و پشتبهمندادهاند و نهرو. و هر چند ایشانرا تعلیمدادمبلكهصبحزود برخاسته، تعلیمدادملیكنگوشنگرفتند و تأدیبنپذیرفتند. 34بلكهرجاساتخود را در خانهایكهبهاسممنمسمّیاستبرپا كرده، آنرا نجسساختند. 35و مكانهایبلند بعلرا كهدر وادیابنهِنوّماستبنا كردند تا پسرانو دخترانخود را برایمُولَكاز آتشبگذرانند. عملیكهایشانرا امر نفرمودمو بهخاطرمخطور ننمود كهچنینرجاساترا بجا آورده، یهودا را مرتكبگناهگردانند.»

36پسالا’ناز اینسببیهوهخدایاسرائیلدر حقّ اینشهر كهشما دربارهاشمیگویید كهبهدستپادشاهبابلبهشمشیر و قحطو وبا تسلیمشدهاست، چنینمیفرماید: 37«اینكمنایشانرا از همهزمینهاییكهایشانرا در خشمو حدّتو غضبعظیمخود راندهامجمعخواهمكرد و ایشانرا بهاینمكانباز آورده، بهاطمینانساكنخواهمگردانید. 38و ایشانقوممنخواهند بود و منخدایایشانخواهمبود. 39و ایشانرا یكدلو یكطریقخواهمداد تا بهجهتخیریتخویشو پسرانخویشكهبعد از ایشانخواهند بود همیشهاوقاتاز منبترسند. 40و عهد جاودانیبا ایشانخواهمبستكهاز احساننمودنبهایشانبرنخواهمگشتو ترسخود را در دلایشانخواهمنهاد تا از مندورینورزند. 41و از احساننمودنبهایشانمسرور خواهمشد و ایشانرا براستیو بهتمامیدلو جانخود در اینزمینغرسخواهمنمود.

42زیرا خداوند چنینمیگوید: بهنوعیكهتمامیاینبلایعظیمرا بهاینقومرسانیدم، همچنانتمامیاحسانیرا كهبهایشانوعدهدادهامبهایشانخواهمرسانید. 43و در اینزمینكهشما دربارهاشمیگویید كهویرانو از انسانو بهایمخالیشدهو بهدستكلدانیانتسلیمگردیدهاست، مزرعهها خریدهخواهد شد. 44و مزرعهها بهنقرهخریده، قبالهها خواهند نوشتو مختومخواهند نمود و شاهدانخواهند گرفت، در زمینبنیامینو حوالیاورشلیمو شهرهاییهودا و در شهرهایكوهستانو شهرهایهمواریو شهرهایجنوبزیرا خداوند میگوید اسیرانایشانرا باز خواهمآورد.»